Skutki przyjaźni (+16)

Silke

Ten mały z każdą chwilą mnie coraz bardziej zaskakiwał, a ja nie mogłem logicznie myśleć, wiedziałem, że jeżeli ta gra potrwa jeszcze chwilę, każdy mój zmysł będzie niezdolny do myślenia, i wprost zmuszę go, żeby się ze mną przespał.
Przerażony swoimi myślami, zrzuciłem go z kolan, i bez pożegnania wyszedłem z jego domu, rzucając mu tylko zalęknione spojrzenie. W tym jego pocałunku było coś naprawdę dziwnego, jakby się czegoś naprawdę bał... czy obawiał się, że zrobię coś czego nie chce?

Kiwi

Nagle Tom zrzucił mnie ze swoich kolan i tylko przelotnie na mnie patrząc wyszedł z mojego domu. Chwilę patrzyłem na zamknięte drzwi, jakby mając nadzieję, że zaraz wróci. Ale nie wrócił. Z tego jakby transu obudziła mnie Rikki, która wskoczyła mi na kolana.
Wtuliłem twarz w jej miękkie futerko i zamknąłem oczy. Dlaczego wyszedł? Przecież dobrze wiedziałem i widziałem, że chciał tego. Poczułem jak po moim policzku spływa pierwsza łza,k ciągnąc za sobą swoje towarzyszki.

Silke

Nie wiedziałem co mam robić, więc niby instynktownie skierowałem się w kierunku mojej starej chaty, gdzie o dziwo spotkałem ojczyma przy wejściu, uśmiechającego się do mnie.
-Wiedziałem, że sam długo nie wytrzymasz...
Skwitowałem to tylko cichym prychnięciem, i popędziłem do swojego dawnego pokoju. Bałem się, i to cholernie, tego, czego Bill ode mnie oczekiwał. Czyżby chciał...? A może, to ja zachowałem się źle, że go teraz zostawiłem, gdy rozpalałem każdy jego zmysł? Przygryzłem wargę.

Kiwi

Siedziałem cały czas w tym samym miejscu, kurczowo przytulając do siebie moją kotkę. Patrzyłem przed siebie, a po moich policzkach ciekły łzy. Jak mogłem chociaż przez chwilę pomyśleć, że Tom tego chce, że mnie chce. Nie dość, że wyszedłem na ostatnią dupo dajkę, to jeszcze uraziłem Toma.

Silke

Było mi cholernie głupio, że go tak zostawiłem, więc po chwili wystartowałem niczym armata ze swojego pokoju, po drodze zabierając ojcu z rąk wiązankę jakiś tam kwiatów, miałem to gdzieś, jaki to był gatunek, byleby spodobał się Billowi.
Po chwili wróciłem przed drzwi jego mieszkania, i zapukałem cicho, trzymając bukiet za plecami.

Kiwi

Usłyszałem pukanie. Niechętnie zrzuciłem Rikki z moich kolan i podniosłem się z kanapy. Ze spuszczoną głową, powoli, podszedłem do drzwi, spoglądając po drodze w lustro. Właściwie mój wcześniejszy płacz zdradzały tylko czerwone i podpuchnięte oczy, a reszta była w porządku.
Nacisnąłem klamkę i ... zobaczyłem Toma. Cofnąłem się kilak kroków do tyłu, by wpuścić go do domu i ze spuszczona głową szepnąłem:
- Przepraszam.

Silke

- Nie masz za co przepraszać, to ja przepraszam. - mruknąłem skruszony, wyciągając ku niemu wielki bukiet czerwonych róż. - Wybacz.
Może nigdy nie byłem zbytnio romantyczny, jednak nie widziałem innej opcji, aby wyjść z tej sytuacji bez szwanku. Kiedy spojrzałem na jego twarz, i zauważyłem czarne zacieki na policzkach, przygryzłem mimowolnie wargę, czując jak wyrzuty sumienia spalają mi serce.

Kiwi

Kiedy zobaczyłem wielki bukiet czerwonych róż, który Tom wyciągnął przed siebie, uśmiechnąłem się szeroko. Wziąłem go od Niego i położyłem na szafce w przedpokoju, a potem mocno wtuliłem się w blondyna.
- Mam za co. Zachowywałem się jak ostatnia dziwka, która do tego nie jet pewna co robi. - skrzywiłem się lekko.

Silke

- Wcale nie zachowałeś się jak dziwka, ja... po prostu musiałem wyjść, żeby nie zrobić czegoś głupiego. - powiedziałem cicho, głaszcząc go po plecach. W tej chwili miałem ochotę się rozpłakać, jednak musiałem być twardy.

Kiwi

- Zachowywałem. Do tego do głowy wpadła mi absurdalna myśl, że Ty chciałeś ze mną. Że chciałeś mnie. - zaśmiałem się gorzko. Mówiłem wszystko co przyszło mi na myśl w ostatnim czasie. Nigdy z nikim nie byłem tak szczery, nigdy przed nikim się tak nie otworzyłem. A przecież Toma znałem dopiero trzy dni.

Silke

Spojrzałem na Niego zdziwiony, rozchylając wargi.
- I dobrze myślałeś... Ja uciekłem, bo wydawało mi się, że jeżeli będę oczekiwał czegoś więcej, po prostu się obrazisz... Wiesz, cholernie mnie pociągasz. - wyznałem, całując delikatnie jego policzek.

Kiwi

- A jeśli ... jeśli ja bym się zgodził i ... ja też bym chciał. - wyjąkałem cicho patrząc mu uważnie w oczy. Kiedy Tom ze zdziwienia otworzył je szerzej, schyliłem głowę tak, że głosy zakryły mi twarz, a policzki oblały się szkarłatnym rumieńcem.

Silke

Nie mogłem uwierzyć w to, co mówił, przecież jeszcze niedawno mówił, że jest za szybko...
- Billy... - odsunąłem go od siebie, i odgarnąłem włosy z twarzy. - Jesteś tego pewien? Nie chcę niczego robić na siłę.. - przygryzłem wargę, przyglądając mu się uważnie.

Kiwi

Jeszcze raz przeanalizowałem wszystko w głowie i prawie nie zauważalnie kiwnąłem głową podnosząc wzrok.
- Jestem pewien - dodałem lekko zachrypniętym głosem i uśmiechnąłem się lekko.

Silke

- Okay.. - powiedziałem, mocno wdychając powietrze, na wypadek gdyby mi go zabrakło, po czym wpiłem się w jego namiętne wargi, niemal niezauważalnie przyciskając go do ściany.