Skutki przyjaźni (+16)

Kiwi

- Rozumiem - kiwnąłem głową i po namyśle musnąłem Toma w policzek. Kiedy się odsunąłem i zobaczyłem jego pytające spojrzenie uśmiechnąłem się szeroko i przytuliłem do Niego. Po prostu nie mogłem się tym nacieszyć, że nareszcie ktoś mnie naprawdę lubił, a nawet coś więcej. I nawet ... nawet jeśli to nie było do końca szczere uczucie, o czym nawet nie chciałem myśleć, to w tym momencie rozpierała mnie ogromna radość.

Silke

- To miała być odpowiedź twierdząca? - zapytałem z uśmiechem na ustach, a Bill kiwnął krótko głową. Nie mogłem się nacieszyć perspektywą, że wreszcie kogoś mam, kto nie patrzy tylko i wyłącznie na moje pieniądze, a uczucie ma gdzieś.
Wciągnąłem go na swoje kolana, gładząc delikatnie jego plecy, poprzez koszulkę, która genialnie na nim wyglądała.
- O Boże, Billy, jaki Ty jesteś cudowny. - wyrwało mi się.

Kiwi

- Dziękuję - zarumieniłem się lekko, ale nie spuściłem wzroku. Nadal patrzyłem mu w oczy z wielkim uśmiechem. Chyba jeszcze nigdy tak się nie cieszyłem. Po prostu nie mogłem przestać się uśmiechać. - C będziemy teraz robić? - zapytałem Toma lekko przekrzywiając głowę.

Silke

- Nie wiem jak ty, ale ja mógłbym zostać w obecnej pozycji do końca świata. - powiedziałem promiennie, wpatrując się jak urzeczony w jego czekoladowe tęczówki, które zdawały się nabierać blasku z każdą chwilą, niemal bałem się, że niedługo zabraknie mi siły, żeby móc oddychać. - A tak poza tym, powiedz mi, co ty chciałbyś robić.

Kiwi

- Właśnie nie mam pomysłu. - uśmiechnąłem się lekko i wyjąłem z kieszeni komórkę, która zaczęła wibrować.
- Halo? - odebrałem.
- Bill, o której będziesz w domu? - usłyszałem głos mojej mamy.
- A o której mam być?
- Jak najszybciej, bo trzeba nakarmić Rikki i musisz przygotować się na jutro do szkoły. - westchnąłem ciężko na co moja rodzicielka się zaśmiała.
- Trzeba było od razu powiedzieć, że chcesz żebym przyszedł. Zaraz będę. - powiedziałem i się rozłączyłem. - No to problem sam się rozwiązał. Muszę wracać. - uśmiechnąłem się lekko i podniosłem się z jego kolan.

Silke

Jęknąłem, bo perspektywa zostania tutaj samemu nie bardzo mi się podobała, a poza tym, pewnie niedługo ojciec przyjdzie z wiadomością, że zawiezie mnie do mojego domu, przy okazji marudząc na temat tego, żebym uważał, i nie spraszał do chaty nie wiadomo jakiej ilości panienek. Po co mi te wszystkie dziewuszyska, skoro mam Billa?
- Szkoda, naprawdę szkoda, ale jakby co masz mój numer, dajesz mi cynka, a mogę przyjechać do Ciebie nawet w środku nocy, chociaż nie mam pojęcia jak bym to zrobił. - zaśmiałem się.

Kiwi

- Myślałem raczej o tym, że mógłbyś mnie trochę odprowadzić. - uśmiechnąłem się lekko - No chyba, że nie możesz, to chociaż do drzwi. - jeszcze nie do końca oriętowałem się w jego domu i nie za bardzo wiedziałem jak dojść do wyjścia.

Silke

- Mogę Cię odprowadzić, co to za problem. - wzruszyłem ramionami, wstając z łóżka. Otworzyłem drzwi, i z wielkim bananem na twarzy powiedziałem, nie do końca umyślnie;
- Moja księżniczka przodem.

Kiwi

Skrzywiłem się lekko i uderzyłem Toma z pięści w ramię patrząc na niego z wyrzutem. Nienawidziłem tego jak porównywano mnie do dziewczyny.
I co z tego, że się malowałem i nosiłem obcisłe ciuchy? To wcale nie miało związku z moją płcią.

Silke

Pierwsze co mi przeszło przez myśl to, to, że nie mam pojęcia dlaczego Bill mnie uderzył, ale później do mojego mózgu doszła wiadomość, że nazwałem go księżniczką, a to zapewne go uraziło.
- Przepraszam. - bąknąłem pod nosem, odwracając wzrok, i bez zbędnych słów wychodząc za nim.

Kiwi

- Nic się nie stało. Ale nie mów tak więcej. - warknąłem i zbiegłem po schodach. Każdy kto dotykał się tematu mojej płci tracił u mnie wszystko. Ale z Tomem robię wyjątek, ponieważ to ... Tom.
Momentalnie uleciał ze mnie cały mój dobry humor i zacząłem się cieszyć, że idę do domu. Wyszliśmy z jego domu z w ciszy i szliśmy ciemnymi ulicami. Powinni tu w końcu zainstalować latarnie.

Silke

Nie lubiłem takiej głuchej ciszy, znów kojarzyło mi się z tym, że zostanę sam. W połowie drogi dosłyszałem dźwięk swojej komórki, zapewne mój ojciec puścił mi esa, żebym wracał.
Wyciągnąłem telefon z kieszeni i zdziwiłem się, kiedy zobaczyłem, że ten sms jest od jednego z moich szkolnych znajomych.
''Ej, Tom wbijaj dzisiaj do mnie, jeszcze nie jest tak późno zrobimy jakąś fajną imprę, zaprosimy jakieś fajne laski, i będzie zajebiście. Czekam na odpowiedź.''
Uśmiechnąłem się pod nosem, i zacząłem stukać po klawiaturze, że zadzwonię do niego później.
Spojrzałem z ukosa na Billa. Na pewno nie byłby zadowolony, gdyby się dowiedział, co obwieszczał ten sms.

Kiwi

Właśnie miałem zamiar przerwać tą ciszę, bo już nie mogłem wytrzymać tak nie odzywając się do Toma, ale dredziak wyciągnął komórkę z kieszeni i uśmiechnął się do wyświetlacza. Potem szytbko coś napisał i spojrzał na mnie z ukosa.
Szybko odwróciłem wzrok i przymknąłem powieki. Nie podobał mi się ten wzrok, a ni ten uśmiech. Poczułem jak ściska mi się żołądek z zazdrości.

Silke

Wiedziałem, co będę robić tej nocy, chociaż zapewne jutro będę w szkole zakacowany, jednak miałem to gdzieś. Bill zdawał się głęboko nad czymś myśleć, na dodatek miałem wrażenie, że jest o coś zazdrosny.
- Ej, coś nie tak? - zagadnąłem, obejmując go jedną ręką.

Kiwi

- Nie wszystko w porządku - uśmiechnąłem się lekko, kiedy objął mnie ręką. Po prostu pod jego dotykiem znikały wszystkie moje wątpliwości i niedomówienia. Miałem wielką ochotę zapytać się go, od kogo była ta wiadomość, ale to nie była moja sprawa, a nie chciałem być wścibski. Skoro mi nie powiedział znaczyło to, że nie miałem wiedzieć. I już.
Zadziwiająco szybko doszliśmy do mojego domu. Właśnie chciałem odwrócić się i pociągnąć za klamkę, ale Tom przyciągnął mnie do siebie i mocno wpił się w moje usta. Uśmiechnąłem się i uchyliłem lekko wargi, by mógł pogłębić pocałunek.
Następnym razem już będę pamiętał o pocałunku na pożegnanie. Muszę tylko przyzwyczaić się do nowej sytuacji.